REKLAMA

Art 30 także dla nadajników sieci mobilnej?

– Obecnie żaden z tzw. przepisów dostępowych ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych nie może być podstawą żądań operatorów sieci komórkowych zapewnienia dostępu do nieruchomości (...). Celem pozyskania niezbędnej zgody do wykorzystania powierzchni dachowej budynku operatorzy (...) mogą jedynie zawierać umowy cywilne (...).Nie służą zatem tej grupie przedsiębiorców (...) narzędzia przewidziane ustawą o wspieraniu rozwoju usług i sieci (...) – czytamy między innymi w stanowisku Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji przekazanej Ministerstwu Cyfryzacji w ramach wstępu do konsultacji nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego (Pt), której celem jest wdrożenie do polskiego porządku prawnego zapisów przyjętego w ubiegłym roku Europejskiego Kodeksu Łączności Elektronicznej.

KIGEiT nie odsyła proponowanej zmiany przepisów do konkretnych paragrafów Kodeksu. Niemniej można było przypuszczać, że nowelizacja Pt stanie sie okazją do propozycji różnych zmian prawa.

I tak KIGEiT proponuje dodanie w Pt art. 30a, który umożliwiałby występowania do UKE o interwencję w sporze z właścicielem nieruchomości w przypadku chęci ulokowania na powierzchni dachowej urządzeń sieci mobilnej – podobnie, jak operatorzy sieci stacjonarnej mają prawo do budowy przyłącza oraz instalacji budynkowych.

Uprawnienie MNO byłoby wyłączone w przypadku nieruchomości lokalowych i domów jednorodzinnych oraz w przypadku, gdy inwestycja utrudniałaby korzystanie z nieruchomości lub obniżała jej wartość.

Poza powyższą koncepcją, w swoim stanowisku KIGEiT wskazuje również na rosnące obowiązki operatorów na rzecz bezpieczeństwa, postuluje o ich ograniczenie lub o stworzenie warunków do wygenerowania nowych przychodów, które te obowiązki sfinansują (np. możliwość analizy – i w domyśle: sprzedaży – danych abonenckich, odpłatności usług na rzecz sektorów energetycznego, czy finansowego, budowania popytu ze strony sektora publicznego na usługi bezpieczeństwa itp.).

W obszarze bezpośrednio związanym z Kodeksem izba postuluje głównie o ograniczenie Pt względem operatorów do obowiązków wskazanych w dyrektywie. Dotyczy to m.in:

  • zasad blokady numerów premium,
  • minimalnej zawartości umowy abonenckiej,
  • katalogu kar na przedsiębiorców przewidywanych przez Pt,
  • sankcji za niedopełnienie obowiązków informacyjnych,
  • fakultatywność raportowania infrastruktury.

Ponadto KIGEiT zwraca uwagę na konieczność dopracowania modelu finansowania usługi powszechnej, która w reżimie Kodeksu obejmie nie tylko usługi głosowe, ale również szerokopasmowy internet.