Rok po opublikowaniu specyfikacji RFC 8724 poświęconej sieciom rozległym o niskim poborze mocy LPWAN (low-power wide-area networks) i definiującej strukturę mechanizmu kompresji SCHC (Static Context Header Compression - oferuje kompresję i fragmentację pakietów IPv6/UDP/ CoAP, umożliwiając ich transmisję w sieciach LoRaWAN), organizacja normalizacyjna Internet Engineering Task Force (IETF) opublikowała specyfikację RFC 9011 określającą standardowe wykorzystanie protokołów internetowych działających między urządzeniami a chmurą w technologii LoRaWAN (Long Range Wide-Area Network). RFC 9011 również wykorzystuje mechanizm SCHC. Jedną z głównych zalet jej zastosowania jest dynamiczna alokacja adresu IP, która zmienia się z każdą sesją, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa.
W ocenie ekspertów, jest to kolejny ważny kamień milowy w rozwoju ekosystemu LoRaWAN, który zapewnia natywną i bezproblemową interoperacyjność między sieciami LoRaWAN a światem internetu. RFC 9011 umożliwi rozszerzenie zastosowań LoRaWAN m.in. w takich obszarach, jak: inteligentne pomiary energii elektrycznej, przemysł, zarządzanie budynkami i łańcuchy dostaw, zapewniając jednocześnie lepszą konwergencję i rozwiązania optymalizacyjne dla operatorów sieci LoRaWAN.
LoRaWAN jest obecnie wiodącą technologią w świecie IoT/LPWAN. Według danych LoRa Alliance, na świecie działa 151 sieci LoRaWAN w 167 krajach. Technologia zapewniająca duży zasięg i energooszczędność (= długa żywotność baterii urządzeń końcowych) i nie wymagająca licencjonowanych pasm, została zaprojektowana wyłącznie do obsługi aplikacji wymagających małego ruchu, a nie dużego, charakterystycznego dla protokołów internetowych.
