Urząd Komunikacji Elektronicznej rozpoczął konsultacje projektu decyzji w sprawie ustalenia warunków dostępu dla firmy MetroLine do nieruchomości i budynku położonego w Warszawie przy ul. Chałubińskiego 8, którym zarządza spółka Tower-Service w celu zapewnienia tam usług telekomunikacyjnych.
Jest to wieżowiec nazywany Oxford Tower w obrębie dzielnicy Śródmieście u zbiegu ulic Nowogrodzkiej oraz Wspólnej, w sąsiedztwie Dworca Centrnego i hotelu Marriot. Funkcjonuje też pod nazwami Intraco II oraz Elektrim, a został wybudowany jeszcze w latach 70. poprzedniego wieku i m.in „zagrał” Szkołę Podstawową im. Stanisława Lema w filmie „Pan Kleks w kosmosie” w reżyserii Krzysztofa Gradowskiego w roku 1988. Jego powierzchnia użytkowa sięga 70 tys. m.kw., z czego największą część zajmują biura, bo ponad 42 tys. m.kw.
MetroLine o umożliwienie świadczenia jej usług telekomunikacyjnych zwróciła się do zarządcy budynku w grudniu 2016 r. Ze względu na niezawarcie umowy o dostępie w stycznia 2017 r. operator procedował sprawę do UKE. Żądał wydania decyzji o dostępie w zakresie zapewnienia możliwości wykorzystywania istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego oraz istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku, wykonania do niego przyłącza telekomunikacyjnego poprzez doprowadzenie do punktu styku światłowodowej linii kablowej. Planował, że wykona instalację telekomunikacyjną w wieżowcu w technologii mieszanej, tj. z wykorzystaniem zarówno okablowania światłowodowego, jak i miedzianego. Wnioskował także o umożliwienie mu korzystania z punktu styku.
Po dwóch latach oczekiwania UKE wydał projekt decyzji dla MetroLine, w którym operator uzyskał jednak stosunkowo niewiele, bo jest uprawniony do wykonania światłowodowego przyłącza telekomunikacyjnego do budynku. Ma także prawo do utrzymywania, eksploatacji, konserwacji, remontu i usuwania awarii przyłącza telekomunikacyjnego.
Jednocześnie projekt decyzji zakłada odmowę ustalenia warunków dostępu dla operatora polegającego na wykonaniu instalacji telekomunikacyjnej w budynku, zapewnieniu możliwości wykorzystywania istniejącej instalacji telekomunikacyjnej w wieżowcu oraz umożliwieniu korzystania z punktu styku.
W trakcie postępowania UKE ustalił bowiem, że w Oxford Tower infrastruktury telekomunikacyjnej jest aż nadto. Instalacje umożliwiającą świadczenie usługi szerokopasmowego dostępu do internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s w technologii światłowodowej mają tam bowiem: ATM, Exatel, Netia, Tele Haus Polska, com4com. Orange Polska dysponuje natomiast instalacją umożliwiającą świadczenie usługi szerokopasmowego dostępu do internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s w technologii miedzianej. Kable miedziane ma też spółka com4com. Prawie każdy z tych podmiotów (oprócz Netii) deklaruje zaś, że jest gotów udostępnić infrastrukturę MetroLine.
UKE ustalił zaś, że MetroLine nie wystąpił z wnioskiem o podjęcie negocjacji w tej sprawie do żadnego z właścicieli instalacji telekomunikacyjnych w wieżowcu. – Skoro operator nie negocjował z żadnym z właścicieli instalacji telekomunikacyjnych warunków dostępu do tych instalacji, to nie można stwierdzić, że przysługuje mu prawo do powielenia instalacji ze względu na odmowę zapewnienia dostępu oraz, że oferowane warunki dostępu dla operatora są dyskryminujące lub uniemożliwiają mu oferowanie użytkownikom końcowym konkurencyjnych warunków świadczenia usług, w tym cenowych i jakościowych – argumentuje UKE.
MetroLine nie dostał też zgody na wykorzystanie instalacji należącej do udostępniającego. UKE stwierdził bowiem, że nie zachowuje ona wystarczającej zgodności z technologią określoną we wniosku operatora i tym samym nie jest w stanie zaspokoić jego potrzeb. W dodatku jej zajętość nie daje gwarancji jej dostępności dla MetroLine. – Taka decyzja nie tylko byłaby nieproporcjonalna, ale także niekorzystna dla obu stron, tym bardziej, że w budynku istnieją inne instalacje nadające się do osiągnięcia przez operatora celu zapewnienia telekomunikacji w budynku – stwierdził UKE.
Regulator odmówił też MetroLine możliwości korzystania z punktu styku w wieżowcu, bo – jak przekonuje – skoro odmówił operatorowi możliwości wykorzystania instalacji telekomunikacyjnej, to operator nie ma też możliwości skorzystania z punktu styku związanego z tą instalacją.
