Jeśli powszechnie obowiązujące prawo nie zakazuje na danym terenie stawiania masztów telefonii komórkowej, to radni nie mogą samowolnie wprowadzać choćby pośrednich ograniczeń wznoszenia takich instalacji – wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, podważającego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jednego z osiedli w Krakowie, który omawia serwis Prawo.pl.
Chodziło o uchwałę Rady Miasta Krakowa w sprawie osiedla Bieżanów Stary. To stara wieś z zachowanym dawnym układem ulic, pełna zabytkowych budynków, z pięknym kościołem parafialnym, pałacem i kompleksem starej Fabryki Drożdży i Spirytusu Czecza i Porębskiego. Bieżanów leży obecnie w granicach Krakowa, ale od pozostałych dzielnic jest odgrodzony obwodnicą i torami kolejowymi, stanowiąc zieloną, zaciszną enklawę.
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP) radni dokładnie określili zasady odnoszące się do lokalizowania wskazanych urządzeń i obiektów budowlanych odnośnie inwestycji celu publicznego, w tym infrastruktury telekomunikacyjnej dla telefonii komórkowej. Wolnostojące maszty mogły stanąć tylko na pętli autobusowej, a anteny, maszty na obiektach budowlanych, stacje bazowe i inne urządzenia techniczne tylko na kilku konkretnych działkach. Urządzenia te nie mogły też przekroczyć określonej w MPZP maksymalnej wysokości zabudowy (na terenie pętli było to jedynie pięć metrów).
Uchwałę radnych, w części dotyczącej wymogów co do lokalizacji inwestycji celu publicznego, jakimi są urządzenia telekomunikacyjne związane w telefonią komórkową, zaskarżył jeden z operatorów się komórkowych. Twierdził on. m.in. że zapisy MPZP pośrednio promują sieci stacjonarne, w tym światłowody. Z całokształtu treści MPZP wynikało bowiem, że nie da się na terenie Bieżanowa postawić odpowiednio wysokich masztów telekomunikacyjnych, a stawianie niskich urządzeń mija się z celem.
Spółka podkreślała, że rozwiązania przyjęte w MPZP obiektami nie tylko są niezgodne z prawem, ale również z podstawowymi zasadami wiedzy technicznej.
Telekom przegrał sprawę przed Wojewódzkim Sadem Administracyjnym w Krakowie, dlatego wniósł skargę kasacyjną do NSA. Jak się okazało, była ona skuteczna.
– Niedopuszczalny jest zakaz realizacji inwestycji z zakresu łączności publicznej zarówno jako zakaz wprost, jak i zakaz pośredni tj. takie rozwiązanie rangi prawa miejscowego, które wprowadza warunek zrealizowania inwestycji tego rodzaju, że wykonanie jej staje się obiektywnie niemożliwe lub nieracjonalne z uwagi na spodziewany efekt – argumentował telekom. I z tym NSA się zgodził
Wyrok NSA z 5 listopada br., II OSK 1076/23.
Więcej w: NSA: Gminy nie utworzą stref wolnych od telefonii 5G
