REKLAMA

Instytucja decyzji generalnych w projekcie PKE

(źr. GWW)

Uchwalony 11 grudnia 2018 r. Europejski kodeks łączności elektronicznej[1] (dalej „EKŁE”[2]) jest raczej wyrazem ewolucyjnego, a nie rewolucyjnego podejścia unijnych organów do regulacji sektora łączności elektronicznej. Takie podejście, już w toku prac nad EKŁE, wywoływało liczne zastrzeżenia ze strony przedsiębiorców telekomunikacyjnych podczas stosunkowo licznych spotkań w Ministerstwie Cyfryzacji. Czas pokaże na ile przyjęta polityka regulacyjna będzie adekwatna do podlegającego ogromnym przeobrażeniom rynku komunikacji elektronicznej.

Wstęp

W marcu bieżącego roku rozpoczęły się konsultacje projektu ustawy Prawa Komunikacji Elektronicznej[3] (dalej „PKE”), która ma zastąpić aktualnie obowiązującą ustawę z dn. 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne. Truizmem jest twierdzenie, że kształt EKŁE w dużej mierze determinuje treść przepisów krajowych. Stąd też już na wstępie można wyrazić ogólną konstatację, że w wielu obszarach przepisy PKE nie wprowadzają daleko idących zmian w odniesieniu do aktualnego stanu prawnego, stanowiąc niejako „przekształconą” wersję ustawy Prawo telekomunikacyjne.

Istotnym wyjątkiem w procesie implementacji jest (wynikająca z zasady autonomii proceduralnej państw członkowskich Unii Europejskiej[4]) swoboda poszczególnych państw członkowskich w zakresie wyboru procedury wdrożenia regulacji wynikającej z przepisów unijnego prawa pochodnego. W piśmiennictwie trafnie zauważa się, że zasada ta najmocniej uwydatnia się w procesie stanowienia prawa[5].

Stąd być może najistotniejszym novum w odniesieniu do regulacji dostępu telekomunikacyjnego (w PKE określanego już tylko jako „dostęp”) jest przewidziana w rozdziale 3 działu III „Dostęp” PKE instytucja decyzji generalnych.

Celem artykułu jest krótkie scharakteryzowanie tej propozycji poprzez próbę umieszczenia instytucji decyzji generalnych w polskim porządku prawnym oraz analizę i ocenę rozwiązań przewidzianych w PKE ze wskazaniem potencjalnych wad i zalet tej konstrukcji.

Akty generalne w systemie prawa polskiego

W uzasadnieniu PKE wskazano m.in.:

Do dnia dzisiejszego, do polskiego porządku prawnego nie wprowadzono ogólnej procedury wydawania decyzji o charakterze generalnym. Niemniej jednak można wskazać na przepisy materialne stanowiące podstawę do wydawania takich decyzji. W kontekście propozycji odnoszących się do regulacji zagadnień telekomunikacyjnych, warto przede wszystkim zwrócić uwagę na kompetencję Komisji Nadzoru Finansowego przewidzianą w art. 23h ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym. Decyzje wydawane na tej podstawie kształtują sytuację prawną nieokreślonej liczby podmiotów i odpowiednio stosuje się do nich przepisy Kpa.

---------------------------------------

PRZYPISY

[1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z 11.12.2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (wersja przekształcona) (Dz.U.UE.L.2018.321.36).

[2] W tekście artykułu, którego odbiorcami z założenia będą nie tylko prawnicy celowo zrezygnowano z podawania publikatorów aktów prawnych.

[3] Ilekroć jest mowa o projekcie Prawa Komunikacji Elektronicznej artykuł referuje do poddanego konsultacjom projektu z dn. 6 marca 2020 r. oraz towarzyszących mu projektów przepisów wprowadzających Prawo komunikacji elektronicznej oraz uzasadnienia projektu Prawo komunikacji elektronicznej datowanych na ten sam dzień.

[4] Por. szerzej: Z. Kmieciak w: System Prawa Administracyjnego, t. 3, Europeizacja prawa administracyjnego, R. Hauser [red.], Warszawa 2014 r., s. 215-223.

[5] M. Domańska w: Zasada autonomii proceduralnej państw członkowskich i jej ograniczenia wynikające z zasady efektywności, w: Stosowanie prawa Unii Europejskiej przez sądy, t. II, Zasady – orzecznictwo – piśmiennictwo, A. Wróbel [red.], Warszawa 2007 r., s. 327.