Jednym z najbardziej popularnych typów ofert usług komunikacji elektronicznej, przygotowywanych przez operatorów, są oferty pakietowe. Abonenci zachęcani są do nabycia łącznie kilku usług ‒ telewizji, dostępu do internetu czy telefonii ‒ w ramach jednego pakietu. Przyjęcie przez abonenta takiej oferty zazwyczaj wiąże się z korzystną wysokością opłaty abonamentowej – usługi w pakiecie są tańsze niż nabywane oddzielnie. Coraz powszechniejszy staje się model oferty, w którym dana usługa telekomunikacyjna jest dostępna wyłącznie w pakiecie – abonent nie ma możliwości nabycia jej samodzielnie.
Z uwagi na różne stawki VAT, według których opodatkowane są usługi komunikacji elektronicznej (usługi telewizji opodatkowane są preferencyjnie, obniżoną stawką 8 proc. VAT, a usługi dostępu do internetu i inne usługi telekomunikacyjne stawką podstawową 23 proc. VAT), wprowadzenie przez operatora konkretnej oferty będzie wiązało się z koniecznością uwzględnienia odpowiednich praktyk w zakresie ustalenia wysokości opłaty abonamentowej za świadczone usługi, stanowiącej podstawę do obliczenia i odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług.
Jednym z ryzyk fiskalnych, które należy uwzględnić przy przygotowywaniu oferty pakietowej, jest ryzyko niedopłaty VAT, wynikające z ukształtowania poziomu cen za poszczególne, wchodzące w skład pakietu usługi bez uwzględnienia wysokości rzeczywistych, bezpośrednich kosztów ich wytworzenia. Takie działanie może zostać zakwalifikowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako nadużycie prawa zmierzające do osiągnięcia korzyści podatkowych. Ryzyko kontroli podatkowej oraz następczej konieczności uiszczenia brakującego podatku od towarów i usług aktualizuje się szczególności w sytuacji, gdy opodatkowana obniżoną stawką VAT usługa oferowana jest za zawyżoną opłatą, w stosunku do pozostałych wchodzących w skład pakietu usług, od których VAT odprowadzany jest według standardowej stawki. Warto podkreślić, że termin przedawnienia zobowiązań podatkowych, zgodnie Ordynacją podatkową, wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W praktyce może to oznaczać to, że właściwe organy skarbowe mają możliwość dochodzenia zapłaty należności podatkowych, powiększonych o odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych przez blisko 6 lat od wprowadzenia przez operatora telekomunikacyjnego wadliwie skonstruowanej oferty pakietowej.
Ustalenie wysokości opłaty abonamentowej za poszczególne usługi komunikacji elektronicznej w oderwaniu od ich rzeczywistych, bezpośrednich kosztów wytworzenia, może spowodować następczy wzrost należności, których wysokość jest uzależniona od wpływów osiąganych z tytułu świadczenia tych usług. W przypadku usług telewizji, opodatkowanych według obniżonej stawki VAT, wysokość wpływów osiągniętych z ich świadczenia ma przełożenie na opłaty należne m.in organizacjom zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi czy Polskiemu Instytutowi Sztuki Filmowej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz zatwierdzonymi tabelami wynagrodzeń, należności dla ww. podmiotów są obliczane jako procent od wpływów osiąganych z reemisji.
