REKLAMA

Zarządcy dróg blokują inwestycje telekomunikacyjne

Zgodnie z intencją ustawodawcy, „drogi publiczne, jako domena publiczna o charakterze infrastrukturalnym, powinny być zasadniczym miejscem dla lokalizowania i efektywnego przeprowadzania sieci światłowodowych”. Pomimo takich założeń, często powtarzającym się scenariuszem, z jakim spotykają się w ostatnim czasie operatorzy sieci telekomunikacyjnych na terenie całego kraju, jest odmowa udzielania odpowiednich zezwoleń przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA). W toku analizy kilkunastu decyzji GDDKiA, które zostały wydane na przestrzeni ostatnich 12 miesięcy, nie trudno jest o konkluzję, że – w ocenie organu – drogi publiczne to nie jest miejsce na budowanie infrastruktury telekomunikacyjnej!

Ewelina Grabiec
(źr. itBLegal)

Dyrektor stoi na stanowisku, że lokalizacja sieci telekomunikacyjnych w drodze publicznej stanowi wyjątek, a co do zasady tego typu infrastruktura ma być budowana poza pasami dróg publicznych, np. na terenie prywatnych nieruchomości.

Praktyka GDDKiA

W przypadku, gdy ISP ubiegają się o udzielenie zezwolenia na zlokalizowanie w pasie drogowym infrastruktury telekomunikacyjnej, naczelnicy oddziałów terenowych GDDKiA coraz częściej odmawiają wydania zezwolenia, powołując się na szereg hipotetycznych okoliczności, które (ich zdaniem) są zasadne z uwagi na „prewencyjne działania organu”.

Konrad Stachura
(źr. itBLegal)

Niestety, liczba takich decyzji – z punktu widzenia naszej praktyki – ciągle rośnie. Teoretycznie ten wzrost może wynikać z faktu, że operatorzy nie zgłaszają się do nas z pozytywnymi rozstrzygnięciami, ale tylko z decyzjami, od których należy się odwołać. Niemniej jednak skala odmownych decyzji wydanych w sprawach o odmiennych stanach faktycznych i rozpoznawanych przez różne oddziały GDDKiA (z uzasadnieniem opartym na analogicznych, pozaustawowych przesłankach) jest co najmniej zastanawiająca.

Wśród „ulubionych”pozaustawowych argumentów GDDKiA są przede wszystkim:

  • możliwość uszkodzenia korzeni drzew (bez przeprowadzenia opinii biegłego na tę okoliczność),
  • hipotetyczna możliwość niekontrolowanego osuwania się ziemi i tym samym uszkodzenia skarp rowu w toku prowadzonych robót budowlanych,
  • konieczność wykonania infrastruktury telekomunikacyjnej metodą bezwykopową,
  • klasa i kategoria drogi publicznej wykluczające prace w pasie,
  • (i przede wszystkim) stanowisko, że pas drogowy, to nie miejsce, by budować w nim coś „nie drogowego”.

Co istotne, w uzasadnieniach szeregu decyzji GDDKiA powołuje się na przepisy odrębne, za które uznaje rozporządzenie określające warunki techniczne dróg publicznych, które ustalają m.in. techniczne warunki umieszczenia (wykonania w terenie), a nie lokalizacji projektowanej infrastruktury telekomunikacyjnej.

Nawiasem mówiąc, brak zamkniętego katalogu, określającego przepisy odrębne w rozumieniu art. 39 ust. 3 pkt 1a ustawy o drogach publicznych, których nie może naruszać lokalizacja infrastruktury w pasie, jest znaczącym problemem w stosowaniu ustawy, rozszerzająco wykorzystywanym już nie tylko przez GDDKiA, ale także przez innych zarządców dróg gminnych i powiatowych[1].

PRZYPISY

[1] Tak np. decyzja Zarządu Powiatu Wielickiego z dnia 24 czerwca 2022 r., znak sprawy ZDP.OP.4411.88.2022.JN, niepubl.; decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 14 lipca 2022 r., znak sprawy KOA/494/DR/22, niepubl.