Transmisje radiowe i telewizyjne w nowym Prawie Komunikacji Elektronicznej

Dotychczas obowiązujący przepis ustawy o radiofonii i telewizji stanowi, że koncesji udziela się na lat 10, natomiast w nowelizacji jego treść brzmi następująco: „Koncesja jest udzielana na czas nie dłuższy niż 10 lat”. Nie dłuższy niż 10 lat, czyli na przykład na 2 lata, albo 3 lata 2 miesiące 4 dni. Pojawiły się ostrożnie formułowane obawy o arbitralność ustalania czasu obowiązywania koncesji przez regulatora. Niebezpodstawne zresztą. Pewien operator telefonii komórkowej przeżył kiedyś szok, kiedy kolejna z rezerwacji częstotliwości, którą udzielił mu organ regulacyjny opiewała na lat 10, podczas gdy ustaloną latami praktyką ogólnopolskich rezerwacji częstotliwości były decyzje udzielane na okres 15 lat. Ostatecznie, po złożeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, rezerwacja została udzielona na okres 15 lat, ale dział regulacyjny operatora w międzyczasie najprawdopodobniej „zaliczył” co najmniej kilka nieprzespanych nocy i długich narad.

Wyjaśnienie celu regulacyjnego powyższego zapisu w pwPKE znajduje się w uzasadnieniu opublikowanym na stronach RCL. Wydaje się jednak, że cel tam wskazany, czyli dostosowanie czasu obowiązywania koncesji do czasu rezerwacji częstotliwości można osiągnąć mniej uznaniową i bardziej precyzyjną regulacją. Tym bardziej, że publikacja uchwalonej ustawy w Dzienniku Ustaw nie obejmuje publikacji jej uzasadnienia.

Można też wyobrazić sobie, że np. sam nadawca zechce uzyskać koncesję na czas krótszy niż 10 letni. Na przykład w przypadku emisji tak zwanego community radio, które mam nadzieję, kiedyś zacznie funkcjonować w Polsce. Należałoby więc umożliwić uzyskiwanie koncesji (i rezerwacji) na krótsze okresy i powiązać to z odpowiednio niższą opłatą koncesyjną. Zainteresowanych tematem odsyłam na razie do analiz brytyjskiego zintegrowanego regulatora OFCOM.

Pomimo, że EKŁE nie wprowadza znaczących zmian w zarządzaniu zasobami częstotliwościami w odniesieniu do służby radiodyfuzyjnej, warto przy okazji tworzenia PKE zaktualizować istniejące w Pt oraz ustawie o radiofonii i telewizji procedury, aby ten – dość skomplikowany – proces koncesyjno-rezerwacyjny uczynić bardziej efektywnym z punktu widzenia interesariuszy. Konieczne jest także poprawienie regulacji odnośnie czasu trwania koncesji, pamiętając, że pewność prawa oraz promowanie przewidywalności regulacyjnej w celu stworzenia otoczenia bezpiecznego dla inwestycji są podstawowymi wartościami w trzonie aksjologicznym regulacji EKŁE. Te same wartości powinny zostać odzwierciedlone w przepisach tworzonego PKE, również w odniesieniu do radiodyfuzji.

AUTOR

Prawnik w zespole TMT/IP w kancelarii CDZ Chajec, Don Siemion i Wspólnicy. Zajmuje się doradztwem w sprawach regulacyjnych oraz aspektach komercyjnych prawa telekomunikacyjnego, mediów i nowych technologii oraz prawa własności intelektualnej. Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji UW oraz Podyplomowego Studium Prawa Własności Intelektualnej, The British Law Centre oraz Centrum Prawa Hiszpańskiego i Europejskiego na Uniwersytecie Warszawskim. Marcin ma wieloletnie doświadczenie w doradztwie przy projektach z zakresu prawa własności intelektualnej, między innymi dla producentów fonograficznych zrzeszonych w Stowarzyszeniu „Niezależna Fonografia Polska”. Pracując w administracji publicznej (KRRiT, UKE), uczestniczył w pracach przygotowujących założenia ram regulacyjnych wieloletniego programu polityki spektrum radiowego (RSPP) oraz dyrektywy ustanawiającej Europejski Kodeks Łączności Elektronicznej. Członek polskiej delegacji na konferencji WRC 2015.